Na blogu rozprawiliśmy się już z mitami na temat paniki. Teraz pora na kilka faktów dotyczących zaburzeń lękowych z atakami paniki i agorafobii.
FAKT NR 1
Zaburzenie lękowe z atakami paniki występują dość powszechnie – w ciągu całego życia doświadcza ich ok. 3,5% ogółu populacji. Występowanie napadów lęku, o nasileniu nieuzasadniającym rozpoznania zespołu lęku napadowego, w przeciągu życia odnotowuje się u 5,6% populacji ogólnej.
FAKT NR 2
Zależność między zespołem lęku napadowego a płcią jest wyraźna – ok. 2/3 pacjentów stanowią kobiety.
FAKT NR 3
Wśród osób z tym zaburzeniem kobiety są bardziej niż mężczyźni podatne na częste napady paniki, nasiloną agorafobię i uciążliwy strach przed objawami paniki.
FAKT NR 4
Zaburzenie z napadami lęku panicznego pojawia się zazwyczaj we wczesnym okresie dorosłości. Pierwsze objawy notowane są zwykle przed 20 rokiem życia, ale najwięcej diagnoz nerwicy lękowej stawia się w wieku średnim.
FAKT NR 5
Zaburzenie to po raz pierwszy zwykle objawia się nagle. Jego początkiem jest często nagły atak paniki. Napadom paniki niemal zawsze towarzyszy wtórny lęk przed śmiercią (np. zawałem, uduszeniem się) lub utratą kontroli (np. „utratą zmysłów” lub chorobą psychiczną). Jednocześnie, w trakcie ataku paniki zdolność krytycznego osądu sytuacji, zdolność do kontrolowania swojego zachowania i do komunikowania się z innymi ludźmi mogą być ograniczone.
FAKT NR 6
Nieleczone zaburzenie z napadami lęku panicznego przechodzi zazwyczaj w postać chroniczną (przewlekłą).
FAKT NR 7
Napady paniki wpływają na wiele obszarów życia – na pracę, wypoczynek i funkcjonowanie w społeczeństwie. Oczywiście nie w sposób pozytywny: upośledzają one pełnienie dotychczasowych ról społecznych, a przy dużym natężeniu objawów mogą nawet uniemożliwiać wykonywanie pewnych zadań.
FAKT NR 8
Zaburzenie to jest całkowicie uleczalne (jeżeli podejmie się właściwe leczenie). Zastosowanie leczenia zwykle prowadzi do istotnej redukcji objawów lub ich ustąpienia.
Celem leczenia nie powinno być stuprocentowe wyeliminowanie napadów paniki. Przy pełnym wyzdrowieniu nie odczuwa się lęku przed napadami a ponadto potrafi się znosić incydentalne napady lęku. Oczywiście w dłuższym okresie czasu panika może zupełnie zniknąć (Baker, 1995).
FAKT NR 9
Zaburzenie z napadami lęku panicznego często współwystępuje z innymi zaburzeniami psychicznymi – depresją, fobią społeczną, fobiami prostymi, nerwicą natręctw i zaburzeniem lękowym uogólnionym.
U 40-80% pacjentów z zespołem lęku napadowego występują objawy depresyjne. Z kolei u 20-40% pacjentów z zespołem lęku napadowego rozwija się uzależnienie od alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych (np. leków uspokajających).
FAKT NR 10
Współwystępowanie innego zaburzenia lękowego lub depresji nie wpływa zazwyczaj na skuteczność leczenia zaburzenia lękowego z napadami paniki. Jest wręcz przeciwnie – wyleczenie zaburzenia z napadami paniki może przyczynić się do złagodzenia objawów innych zaburzeń.
Literatura
- Antony Martin, McCabe Randi (2010). 10 prostych sposobów na radzenie sobie z paniką. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne GWP.
- Baker Roger (1995). Strach i paniczny lęk. Wydawnictwo Jedność.
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_l%C4%99ku_napadowego
