Tegoroczni maturzyści stoją przed ważną decyzją, gdzie kontynuować swoją edukację. Psychologia od lat jest na topie wśród najpopularniejszych kierunków studiów. Dlaczego psychologia jest taka modna? Gdzie można pracować po psychologii? Czy warto studiować psychologię?

Skąd moda na studia psychologiczne?

Psychologia to jeden z kierunków, który oferuje szerokie możliwości. Specjaliści po psychologii są obecnie pożądani w wielu obszarach na rynku pracy: w korporacjach, służbie zdrowia, instytucjach szkoleniowych, szkołach i przedszkolach. Ponadto wiedza i umiejętności z zakresu psychologii przydają się w sprzedaży, obsłudze klienta, zarządzaniu, więc kierunek ten zaopatrzy studenta w wiele cennych umiejętności, które przydadzą się w zasadzie każdej pracy, gdzie ma się do czynienia z drugim człowiekiem. Po studiach nie trzeba pracować jako psycholog, więc często kierunek ten wybierają osoby, które jeszcze do końca nie wiedzą, co chcą robić w życiu zawodowym.

Drugą przyczyną popularności psychologii jest wciąż wzrastające zapotrzebowanie na specjalistów od zdrowia psychicznego (niestety nie idzie za tym wzrost ilości stanowisk w publicznej służbie zdrowia – kandydaci na psychologów powinni mieć tego świadomość).

Jak wyglądają studia na psychologii?

Czas trwania nauki na psychologii to 5 lat (jednolite studia magisterskie). Tryb studiów jest dzienny, wieczorowy lub zaoczny (stacjonarne vs niestacjonarne). Studiować można na uczelni państwowej lub prywatnej (odpłatnie). Coraz więcej uczelni do oferty studiów wprowadza psychologię, także staje się ona coraz bardziej dostępna dla kandydatów.

Nie są to studia typowo humanistyczne. Trzeba liczyć się z tym, że prócz przedmiotów psychologicznych trzeba będzie zaliczyć również te przyrodnicze i statystyczne, takie jak biologiczne podstawy zachowania, neurobiologię, statystykę, zaawansowaną analizę danych, metodologię badań psychologicznych, psychometrię. Ponadto w programie psychologii znajduje się również filozofia, logika, etyka, informatyka, socjologia, antropologia.

Student ma przed sobą dużo wiedzy teoretycznej do przyswojenia. A co z praktyką? To zależy od uczelni. Niektóre oferują więcej zajęć praktycznych (w szpitalach, poradniach, praktyki zawodowe), inne mniej. Wiadomo, że im więcej odbędzie się zajęć praktycznych w czasie studiów, tym lepiej. Dlatego zachęcam do wyboru tych uczelni, które stawiają nacisk na praktykę. Nie tylko na suchą wiedzę akademicką. To wasz kapitał na przyszłość. Być może wasz jedyny kontakt z pracą na oddziale szpitalnym lub w areszcie śledczym (i jakąkolwiek inną instytucją) będziecie mieli jedynie w trakcie studiów – to wspaniałe doświadczenie, a przy okazji test, czy tego typu praca wam się podoba.

Gdzie pracuje psycholog

Od tego, na jaką ścieżkę specjalizacyjną zdecyduje się psycholog zależy, gdzie będzie mógł pracować. A możliwości ma naprawdę sporo:

  • Poradnie Zdrowia Psychicznego, Poradnie Leczenia Uzależnień, Szpitale i oddziały psychiatryczne, szpitale ogólne, hospicja – czyli w obszarze publicznej służby zdrowia;
  • Szkoły, przedszkola. domy dziecka, zakłady poprawcze, opiekuńcze, poradnie psychologiczno-pedagogiczne – czyli praca z dziećmi w różnym wieku i o różnych potrzebach;
  • Korporacje – w zarządzaniu, negocjacjach, działach HR, PR, przy prowadzeniu szkoleń i warsztatów;
  • Wymiar sprawiedliwości – jako biegli sądowi, mediatorzy, w rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, w Zakładach Karnych;
  • Ośrodki Interwencji Kryzysowej, Ośrodki Pomocy Społecznej;
  • Prywatne poradnie i gabinety psychologiczne;
  • Organizacje Użyteczności Publicznej – wszelkiego rodzaju fundacje NGO;
  • Wojsko, policja – jako pracownik cywilny.

Od kursów specjalizacyjnych, podyplomówek oraz szkoleń zależy, jaką pracę będzie mógł podjąć psycholog:

  • By wykonywać pracę psychoterapeuty należy ukończyć 4-5 letni kurs psychoterapii w wybranym nurcie;
  • By wykonywać pracę terapeuty uzależnień należy ukończyć kurs terapii uzależnień;
  • By pracować jako psycholog szkolny, psycholog w poradni psychologiczno-pedagogicznej, domu dziecka itp. należy uzupełnić swoją edukację o kurs przygotowania pedagogicznego (3 semestry);
  • By pracować w szpitalu lub oddziale psychiatrycznym należy ukończyć staż na tymże. Często zalecana jest również specjalizacja z psychologii klinicznej (w ramach studiów podyplomowych).
  • By pracować w hospicjum i szpitalach onkologicznych zalecane jest zrobienie studiów podyplomowych na kierunku psychoonkologia.

Cienie i blaski zawodu psychologa

Bez wątpienia psycholog to wspaniały zawód. Jednak jest bardzo wymagający. Dlaczego? Otóż wykonywanie zawodu psychologa wiąże się m.in. z:

  • Konieczność ciągłego doszkalania się i uczenia (pochłania to czas i pieniądze).
  • Praca obciążająca emocjonalnie (łatwo o wypalenie zawodowe i stres, praca związana jest z dużą odpowiedzialnością).
  • Konieczność dbania o swój stan psychiczny – psycholog jest swoim narzędziem pracy. Aby dobrze wykonywać swoje obowiązki powinien być w dobrej formie psychicznej i emocjonalnej.
Potrzebę nieustannej edukacji można traktować zarówno jako plus, jak i minus – ja osobiście lubię zdobywać nową wiedzę i uczyć się, więc ten aspekt zawodu psychologa w zupełności mi odpowiadał.
Jeśli chodzi o konieczność dbania o swoją psychikę i ryzyko wypalenia zawodowego dotyczy to w zasadzie każdego zawodu związanego z pomaganiem. Aby móc skutecznie pomagać innym, psycholog musi przede wszystkim zatroszczyć się o siebie. Stąd też psychoterapeuci i psycholodzy przechodzą własną psychoterapię i uczestniczą w superwizjach. Bycie dobrym specjalistom w tym zawodzie wymaga pracy również nad samym sobą – w przeciwieństwie do wielu innych zawodów nie wystarczy tu jedynie wiedza specjalistyczna.

Czy warto iść na psychologię?

Nie byłabym psychologiem, gdybym nie odpowiedziała: „To zależy”.

Z pewnością jest to ciekawy kierunek studiów, gdyż człowiek i jego psychika to fascynujący, wciąż nie do końca poznany obszar.

Jednak droga od zostania studentem psychologii do pracy jako psycholog jest długa i kosztowna. Ceny kursów, szkoleń i studiów podyplomowych są wysokie, a są konieczne do rozwoju zawodowego. Absolwent powinien odbyć roczny staż pod opieką doświadczonego psychologa, który najczęściej bywa… płatny. Płatny oznacza w tym przypadku, że trzeba za niego zapłacić. Stażysta nie dostaje wynagrodzenia. Warto o tym wspomnieć, gdyż niewielu studentów o tym wie.

Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione aspekty polecam studiowanie psychologii pasjonatom, którzy są gotowi przez pierwsze lata pracy zawodowej więcej wydawać na swój rozwój niż zarabiać oraz szkolić się przez całe życie. Zarobki psychologów są często postrzegane jako wyższe niż w rzeczywistości. A rzeczywistość jest szara: tylko niewielki procent psychologów zarabia naprawdę duże pieniądze. Są to najlepsi z najlepszych, którzy od wielu lat tworzą swoją markę. Jak rozkładają się zarobki psychologów można sprawdzić w raporcie: wynagrodzenie psychologa – raport.

Reasumując – warto iść na psychologię, jeśli jest się przekonanym, że praca psychologa to jest właśnie to, co chce się w życiu robić. Jest to też dobra opcja dla tych, którzy do końca nie mają sprecyzowane, w jakim zawodzie chcieliby pracować w przyszłości, ale wiedzą, że chcą pracować z ludźmi.

One thought on “Czy warto iść na psychologię?”

  1. Z pewnością warto jeśli to Twoja pasja. Ja studiuje psychologię na Wyższej Szkole Biznesu i Nauk o Zdrowiu w Łodzi i bardzo mi się podoba. Ale wybierałem kierunek świadomie. Naprawdę chcę zostać psychologiem, a bez studiów nie ma na to szans.
    A artykuł bardzo pomocny. Fajnie pokazuje zalety i wady tego zawodu.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *