Dzisiaj będzie krótki, ale treściwy wpis o pewnych specyficznych, nieprzyjemnych doznaniach z ciała, które często występują w przebiegu zaburzeń lękowych i innych zaburzeniach psychicznych. Często można je pomylić z objawami innych, poważnych chorób somatycznych. Drętwienie, mrowienie, uczucie wibrowania, przebiegania prądu przez kończynę, szarpanie, odczucie parzenia, „wbijania igieł” w skórę czy też znacznej zmiany temperatury ciała nosi nazwę parestezji.

 Czucie opaczne

Opisywane parestezje nazywane są również „czuciem opacznym”lub przeczulicą. To dolegliwości towarzyszące różnym stanom neurologicznym, internistycznym oraz psychicznym. Te nieprzyjemne wrażenie zmysłowe pojawiają z powodu obojętnego bodźca jak dotyk czy też muśnięcie skóry i nie towarzyszy im odczucie bólu. Ich intensywność i charakter jest zupełnie niewspółmierny i nieadekwatny w stosunku do bodźca, który je wywołał. Obszary ciała, które obejmuje czucie opaczne, to zwykle kończyny, twarz i tułów, jednak mogą dotyczyć każdej części ciała.

 Przyczyny parestezji

Częstymi przyczynami występowania parestezji są zaburzenia psychiczne, a szczególnie nerwice lękowe i wegetatywne, w przebiegu których objawy czucia opacznego często są mylone ze stwardnieniem rozsianym i innymi schorzeniami ośrodka nerwowego. Należy nadmienić, że ilościowo przeczulica dotyczy znacznie zaburzeń psychicznych niż poważnych schorzeń somatycznych. Nie zmienia to faktu, że należy ustalić przyczynę przeczulicy, a po wykluczeniu chorób somatycznych skupić się na leczeniu psychicznym.
Czucie opaczne może pojawić się w wyniku uszkodzenia ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego, a także chorób przewlekłych. Może występować również po zażyciu niektórych leków oraz substancji psychoaktywnych. Ponadto mogą być objawem następujących schorzeń:
  • cukrzyca,
  • stwardnienie rozsiane,
  • półpasiec,
  • niedoczynność tarczycy,
  • udar mózgu,
  • migrena,
  • niedobór potasu, sodu, wapnia i magnezu,
  • niedobór witaminy B12 (narażeni na niego są szczególnie wegetarianie i weganie),
  • choroby zakaźne
  • zwyrodnienia kręgosłupa i dyskopatii, zespołu cieśni kanału nadgarstka
  • choroby i zaburzenia psychiczne: nerwice wegetatywne, zaburzenia lękowe,
  • urazy kręgosłupa (w odcinku szyjnym – mogą pojawić się mrowienia w rękach; w odcinku lędźwiowym – parestezje w kończynach dolnych),
  • parestezje polekowe, po zatruciu metalami ciężkimi, alkoholem i nikotyną.
Jeżeli odczuwa się opisywane nieprzyjemne wrażenia przypominające przeczulicę, należy zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który w razie potrzeby skieruje do neurologa lub neurochirurga. Oprócz wywiadu i badania fizykalnego, lekarz może też zlecić wykonanie takich badań jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa głowy, zdjęcia rentgenowskie oraz elektrofizjologicznych jak elektromiografia.

Leczenie przeczulicy

Podstawę leczenia parestezji jest oczywiście zidentyfikowanie przyczyny ich występowania, a następnie leczenie schorzenia podstawowego. Przykładowo – pierwszym działaniem w przypadku cukrzycy jest unormowanie poziomu glukozy we krwi, w przypadku wystąpienia niedoborów – uzupełnienie ich odpowiednio dobranymi suplementami diety. Ponadto równolegle można stosować leczenie objawowe, polegające na stosowaniu kremów znieczulających.

Literatura

  1. neuropsychologia.org.pl/parestezje
  2. https://portal.abczdrowie.pl/parestezje
  3. http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/parestezje-czyli-MROWIENIA-lub-dretwienia-oznaczaja-zaburzenia-czucia_38733.html

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *